رومانوس اولرومانوس اول (متوفای ۳۳۳ق)، امپراتور ارمنی‌تبار روم شرقی در قرن چهارم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیرومانوس اول (لیکابینوس) امپراتور روم شرقی و ارمنی‌تبار بود. وی فرمانده ناوگان بود و در سال ۹۱۹م قصر امپراتوری را اشغال کرد و زوی، مادر امپراتور خردسال، کنستانتین هفتم (که وصّی فرزندش بود) را از کاخ طرد کرد و دختر خود هلن را به همسری کنستانتین درآورد و خود را قیصر (سزار) نامید و با کنستانتین هفتم، در حکومت مشارکت کرد و سپس به تنهایی حکومت را در دست گرفت. حدود دارایی زمین‌داران بزرگ را مشخص کرد و در آسیای صغیر به عرب‌ها حمله کرد. با بلغارها مصالحه کرد و بر روس‌ها (که قسطنطنیه را محاصره کرده بودند) غلبه یافت. فرزندانش، علیه او کودتا کرده، او را خلع و به جزیره «بروتی» تبعید کردند. وی بقیه عمرش را در آن‌جا گذراند. کنستانتین به تنهایی حکومت را در دست گرفت و با همکاری سردار بزرگ، بارداس فوکاس حکمرانی کرد. رومانوس به‌عنوان یک فرد سیاستمدار نابغه شهرت یافت و در پرکاری و مدیریتِ خوب ممتاز بود. [۱]
لانگر، ویلیام، موسوعة تاریخ العالم، ج۲، ص۴۹۲-۴۹۳.
[۲]
موسوعة لاروس.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۳۴-۲۳۵. |